In de documentaire Leaving Neverland wordt heel duidelijk hoe een kind wordt ‘verleid’, wordt ‘klaar gemaakt’ om tot seksuele handelingen te kunnen overgaan. Grooming is de term hiervoor. Plegers van misbruik nemen de tijd om het vertrouwen van slachtoffers, en de mensen rondom het slachtoffer, te winnen. Waarna seks mogelijk is.
Grooming is een proces waarbij een aantal stappen worden gezet.

Stap 1 en 2

De eerste stap is dat de pleger contact legt met iemand die wat onzeker is. Degene die het thuis niet gemakkelijk heeft,  zich eenzaam voelt. Iemand die net iets naars heeft meegemaakt of iemand die makkelijk te beïnvloeden is.
Als dit contact er is, is de tweede stap voor de pleger om ook vrienden te worden met de ouders en de andere vrienden van dit persoon.

Stap 3 en 4

In stap drie wil de pleger steeds meer en steeds vaker contact. Voor iemand die eigenlijk niet zo lekker in zijn vel zit, die wat onzeker is of eenzaam, voelt dat heel prettig.
En dat leidt bijna automatisch tot stap vier. Namelijk dat het slachtoffer het gevoel krijgt dat hij/zij heel speciaal is, Want als iemand zo graag alleen met mij wil zijn……………….. dan moet ik wel speciaal zijn.
Zeker voor een kind/jongere die een moeilijke tijd doormaakt, is dit bijna onweerstaanbaar.

Stap 5 en 6

In stap vijf eist de pleger steeds meer tijd van het slachtoffer. En daarmee isoleert de pleger het slachtoffer van zijn/haar eigen omgeving. Bovendien wordt het slachtoffer geïnstrueerd ‘zo laten we zien dat we van elkaar houden, maar dat snappen de anderen niet’, ‘moet je echt met je vriendin op stap? Wij samen hebben het toch veel leuker’.
De pleger voert de druk op, en bij het slachtoffer wordt de verwarring, de schuld en schaamte steeds groter.
In stap 6 wordt er steeds duidelijker aangestuurd op een seksuele relatie. Of wordt het afdwingen van seksuele handelingen mogelijk.

Deze stappen staan beschreven in het boek ‘Seksueel misbruik wegkijken of weten hoe het werkt’ van Harriet Hofstede.